пробърборели

Речник на българския език

1. пробърборели — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

пробърборели е производна форма на пробърборя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. пробърборели — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

пробърборели е производна форма на пробърборя (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).