проблеел

Речник на българския език

1. проблеел — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

проблеел е производна форма на проблея (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. проблеел — мин. деят. несв. прич. м. р.

проблеел е производна форма на проблея (мин. деят. несв. прич. м. р.).