пробил е

Речник на българския език

1. пробил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

пробил е е производна форма на пробия (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. пробил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

пробил е е производна форма на пробия (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).