пришпорил е

Речник на българския език

1. пришпорил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

пришпорил е е производна форма на пришпоря (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. пришпорил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

пришпорил е е производна форма на пришпоря (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).