прилей

Речник на българския език

1. прилей — повелително наклонение, ед. ч.

прилей е производна форма на прилея (повелително наклонение, ед. ч.).

2. прилей — повелително наклонение, ед. ч.

прилей е производна форма на прилея (повелително наклонение, ед. ч.).