прилеем

Речник на българския език

1. прилеем — сег. вр., 1 л., мн. ч.

прилеем е производна форма на прилея (сег. вр., 1 л., мн. ч.).

2. прилеем — сег. вр., 1 л., мн. ч.

прилеем е производна форма на прилея (сег. вр., 1 л., мн. ч.).