прикупувал

Речник на българския език

1. прикупувал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

прикупувал е производна форма на прикупувам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. прикупувал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

прикупувал е производна форма на прикупувам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. прикупувал — мин. деят. св. прич. м. р.

прикупувал е производна форма на прикупувам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. прикупувал — мин. деят. несв. прич. м. р.

прикупувал е производна форма на прикупувам (мин. деят. несв. прич. м. р.).