прикупил е

Речник на българския език

1. прикупил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

прикупил е е производна форма на прикупя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. прикупил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

прикупил е е производна форма на прикупя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).