приклещил е

Речник на българския език

1. приклещил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

приклещил е е производна форма на приклещя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. приклещил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

приклещил е е производна форма на приклещя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).