приклещел

Речник на българския език

1. приклещел — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

приклещел е производна форма на приклещя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. приклещел — мин. деят. несв. прич. м. р.

приклещел е производна форма на приклещя (мин. деят. несв. прич. м. р.).