препрочитало

Речник на българския език

1. препрочитало — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

препрочитало е производна форма на препрочитам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. препрочитало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

препрочитало е производна форма на препрочитам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. препрочитало — мин. деят. св. прич. ср. р.

препрочитало е производна форма на препрочитам (мин. деят. св. прич. ср. р.).

4. препрочитало — мин. деят. несв. прич. ср. р.

препрочитало е производна форма на препрочитам (мин. деят. несв. прич. ср. р.).