препечатил е

Речник на българския език

1. препечатил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

препечатил е е производна форма на препечатя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. препечатил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

препечатил е е производна форма на препечатя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).