препечатил

Речник на българския език

1. препечатил — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

препечатил е производна форма на препечатя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. препечатил — мин. деят. св. прич. м. р.

препечатил е производна форма на препечатя (мин. деят. св. прич. м. р.).