препарирал

Речник на българския език

1. препарирал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

препарирал е производна форма на препарирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. препарирал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

препарирал е производна форма на препарирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. препарирал — мин. деят. св. прич. м. р.

препарирал е производна форма на препарирам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. препарирал — мин. деят. несв. прич. м. р.

препарирал е производна форма на препарирам (мин. деят. несв. прич. м. р.).