преобула е

Речник на българския език

1. преобула е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

преобула е е производна форма на преобуя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. преобула е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

преобула е е производна форма на преобуя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).