преобувал

Речник на българския език

1. преобувал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

преобувал е производна форма на преобувам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. преобувал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

преобувал е производна форма на преобувам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. преобувал — мин. деят. св. прич. м. р.

преобувал е производна форма на преобувам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. преобувал — мин. деят. несв. прич. м. р.

преобувал е производна форма на преобувам (мин. деят. несв. прич. м. р.).