преобръщал

Речник на българския език

1. преобръщал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

преобръщал е производна форма на преобръщам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. преобръщал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

преобръщал е производна форма на преобръщам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. преобръщал — мин. деят. св. прич. м. р.

преобръщал е производна форма на преобръщам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. преобръщал — мин. деят. несв. прич. м. р.

преобръщал е производна форма на преобръщам (мин. деят. несв. прич. м. р.).