преоблякло

Речник на българския език

1. преоблякло — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

преоблякло е производна форма на преоблека (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. преоблякло — мин. деят. св. прич. ср. р.

преоблякло е производна форма на преоблека (мин. деят. св. прич. ср. р.).