пренаредил

Речник на българския език

1. пренаредил — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

пренаредил е производна форма на пренаредя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. пренаредил — мин. деят. св. прич. м. р.

пренаредил е производна форма на пренаредя (мин. деят. св. прич. м. р.).