предуведомяло

Речник на българския език

1. предуведомяло — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

предуведомяло е производна форма на предуведомя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. предуведомяло — мин. деят. несв. прич. ср. р.

предуведомяло е производна форма на предуведомя (мин. деят. несв. прич. ср. р.).