предуведомило

Речник на българския език

1. предуведомило — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

предуведомило е производна форма на предуведомя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. предуведомило — мин. деят. св. прич. ср. р.

предуведомило е производна форма на предуведомя (мин. деят. св. прич. ср. р.).