предуведомил

Речник на българския език

1. предуведомил — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

предуведомил е производна форма на предуведомя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. предуведомил — мин. деят. св. прич. м. р.

предуведомил е производна форма на предуведомя (мин. деят. св. прич. м. р.).