предрекло

Речник на българския език

1. предрекло — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

предрекло е производна форма на предрека (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. предрекло — мин. деят. св. прич. ср. р.

предрекло е производна форма на предрека (мин. деят. св. прич. ср. р.).