преброило

Речник на българския език

1. преброило — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

преброило е производна форма на преброя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. преброило — мин. деят. св. прич. ср. р.

преброило е производна форма на преброя (мин. деят. св. прич. ср. р.).