правоприлагал е

Речник на българския език

1. правоприлагал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

правоприлагал е е производна форма на правоприлагам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. правоприлагал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

правоприлагал е е производна форма на правоприлагам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. правоприлагал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

правоприлагал е е производна форма на правоприлагам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).