почоплил е

Речник на българския език

1. почоплил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

почоплил е е производна форма на почопля (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. почоплил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

почоплил е е производна форма на почопля (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).