походило си

Речник на българския език

1. походило си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

походило си е производна форма на походя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. походило си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

походило си е производна форма на походя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).