походел

Речник на българския език

1. походел — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

походел е производна форма на походя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. походел — мин. деят. несв. прич. м. р.

походел е производна форма на походя (мин. деят. несв. прич. м. р.).