похитила си

Речник на българския език

1. похитила си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ж. р.

похитила си е производна форма на похитя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ж. р.).

2. похитила си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ж. р.

похитила си е производна форма на похитя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ж. р.).