поусукал е

Речник на българския език

1. поусукал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поусукал е е производна форма на поусуча (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поусукал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поусукал е е производна форма на поусуча (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).