поуспокоявало

Речник на българския език

1. поуспокоявало — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поуспокоявало е производна форма на поуспокоявам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. поуспокоявало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поуспокоявало е производна форма на поуспокоявам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. поуспокоявало — мин. деят. св. прич. ср. р.

поуспокоявало е производна форма на поуспокоявам (мин. деят. св. прич. ср. р.).

4. поуспокоявало — мин. деят. несв. прич. ср. р.

поуспокоявало е производна форма на поуспокоявам (мин. деят. несв. прич. ср. р.).