поукротял

Речник на българския език

1. поукротял — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поукротял е производна форма на поукротя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поукротял — мин. деят. несв. прич. м. р.

поукротял е производна форма на поукротя (мин. деят. несв. прич. м. р.).