поукротявал

Речник на българския език

1. поукротявал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поукротявал е производна форма на поукротявам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поукротявал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поукротявал е производна форма на поукротявам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. поукротявал — мин. деят. св. прич. м. р.

поукротявал е производна форма на поукротявам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. поукротявал — мин. деят. несв. прич. м. р.

поукротявал е производна форма на поукротявам (мин. деят. несв. прич. м. р.).