поукротели

Речник на българския език

1. поукротели — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

поукротели е производна форма на поукротя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. поукротели — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

поукротели е производна форма на поукротя (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).