поугоили са

Речник на българския език

1. поугоили са — мин.неопр.вр., 3 л., мн. ч.

поугоили са е производна форма на поугоя (мин.неопр.вр., 3 л., мн. ч.).

2. поугоили са — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

поугоили са е производна форма на поугоя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).