поугоили
1.
поугоили —
преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.
поугоили
е производна форма
на поугоя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).
2.
поугоили —
мин. деят. св. прич. мн. ч.
поугоили
е производна форма
на поугоя (мин. деят. св. прич. мн. ч.).