поувехнало

Речник на българския език

1. поувехнало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поувехнало е производна форма на поувехна (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. поувехнало — мин. деят. св. прич. ср. р.

поувехнало е производна форма на поувехна (мин. деят. св. прич. ср. р.).