поубила е

Речник на българския език

1. поубила е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

поубила е е производна форма на поубия (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. поубила е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

поубила е е производна форма на поубия (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).