потрошало

Речник на българския език

1. потрошало — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

потрошало е производна форма на потроша (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. потрошало — мин. деят. несв. прич. ср. р.

потрошало е производна форма на потроша (мин. деят. несв. прич. ср. р.).