потопил е

Речник на българския език

1. потопил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

потопил е е производна форма на потопя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. потопил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

потопил е е производна форма на потопя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).