постулирахте

Речник на българския език

1. постулирахте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

постулирахте е производна форма на постулирам (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. постулирахте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

постулирахте е производна форма на постулирам (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).