постулирахме

Речник на българския език

1. постулирахме — мин. св. вр., 1 л., мн. ч.

постулирахме е производна форма на постулирам (мин. св. вр., 1 л., мн. ч.).

2. постулирахме — мин. несв. вр., 1 л., мн. ч.

постулирахме е производна форма на постулирам (мин. несв. вр., 1 л., мн. ч.).