постигнело

Речник на българския език

1. постигнело — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

постигнело е производна форма на постигна (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. постигнело — мин. деят. несв. прич. ср. р.

постигнело е производна форма на постигна (мин. деят. несв. прич. ср. р.).