постановявал

Речник на българския език

1. постановявал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

постановявал е производна форма на постановявам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. постановявал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

постановявал е производна форма на постановявам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. постановявал — мин. деят. св. прич. м. р.

постановявал е производна форма на постановявам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. постановявал — мин. деят. несв. прич. м. р.

постановявал е производна форма на постановявам (мин. деят. несв. прич. м. р.).