поскрибуцал

Речник на българския език

1. поскрибуцал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поскрибуцал е производна форма на поскрибуцам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поскрибуцал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поскрибуцал е производна форма на поскрибуцам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. поскрибуцал — мин. деят. св. прич. м. р.

поскрибуцал е производна форма на поскрибуцам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. поскрибуцал — мин. деят. несв. прич. м. р.

поскрибуцал е производна форма на поскрибуцам (мин. деят. несв. прич. м. р.).