посгорещил

Речник на българския език

1. посгорещил — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

посгорещил е производна форма на посгорещя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. посгорещил — мин. деят. св. прич. м. р.

посгорещил е производна форма на посгорещя (мин. деят. св. прич. м. р.).