порицал е

Речник на българския език

1. порицал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

порицал е е производна форма на порицая (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. порицал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

порицал е е производна форма на порицая (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).