поразтъркал

Речник на българския език

1. поразтъркал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поразтъркал е производна форма на поразтъркам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поразтъркал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поразтъркал е производна форма на поразтъркам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. поразтъркал — мин. деят. св. прич. м. р.

поразтъркал е производна форма на поразтъркам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. поразтъркал — мин. деят. несв. прич. м. р.

поразтъркал е производна форма на поразтъркам (мин. деят. несв. прич. м. р.).