поразтребил

Речник на българския език

1. поразтребил — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поразтребил е производна форма на поразтребя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поразтребил — мин. деят. св. прич. м. р.

поразтребил е производна форма на поразтребя (мин. деят. св. прич. м. р.).