поразтребел

Речник на българския език

1. поразтребел — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поразтребел е производна форма на поразтребя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поразтребел — мин. деят. несв. прич. м. р.

поразтребел е производна форма на поразтребя (мин. деят. несв. прич. м. р.).